Rotacyjna prezydencja Rady Unii Europejskiej po wejściu w życie Traktatu z Lizbony. Analiza ról prezydencji w okresie przejściowym. (STUDIA I MONOGRAFIE NR 504)

Główne pytanie pracy brzmi: Czy i jak zmieniła się instytucja rotacyjnej prezydencji w Radzie Unii Europejskiej po wejściu w życie Traktatu z Lizbony? Praca koncentruje się na rekonstrukcji ról spełnianych przez państwo sprawujące rotacyjną prezydencję w Radzie w nowym reżimie traktatowym. Dlatego w części empirycznej analizie poddane zostały cztery prezydencje, które określane są mianem „transformacyjnych” – te, które w całości odbywały się po wejściu w życie traktatu lizbońskiego i podczas pierwszej kadencji Stałego Przewodniczącego Rady Europejskiej: belgijska, hiszpańska (2010), węgierska i polska (2011). Centralna hipoteza badawcza odnosi się do kwestii kierunków i sposobu modyfikacji sposobów sprawowania rotacyjnej prezydencji w Radzie Unii Europejskiej. Może być zatem sformułowana w postaci założenia, że traktat lizboński i następująca po nim praktyka życia unijnych instytucji spowodowały zmianę mającą wymiar zarówno instytucjonalny, jak i normatywny.

Praca jest adresowana do badaczy zainteresowanych systemem instytucjonalnym Unii Europejskiej oraz studentów europeistyki, nauk politycznych i stosunków międzynarodowych.