Les Représentations de la transgression dans l’ouvre de Marguerite Duras sur l’exemple des romans «Un Barrage contre le Pacifique, Moderato cantabile» et «L’Amant» (STUDIA I MONOGRAFIE NR 489)

L’objet du livre est de présenter diverses approches de la notion de « transgression » dans l’œuvre de Marguerite Duras à partir de trois romans : Un Barrage contre le Pacifique, Moderato cantabile et L’Amant, qui mettent en relief l’évolution et de sa prise de conscience créatrice et de sa technique d’écriture. En se fondant sur la réalité sociale de la France du XXe siècle et sur l’expérience personnelle de la romancière, notre analyse tient compte à la fois du comportement du personnage féminin, de ses aspirations, de sa morale et de sa façon de s’exprimer. Plus précisément, l’étude cherche à montrer, dans une perspective interdisciplinaire confrontant des aspects sociologiques, philosophiques et anthropologiques, la question de l’expérience de la féminité et du discours du corps. Ce dernier, lié à l’érotisme, à l’interdit, constitue un moyen d’expression qui manifeste la sensualité ; la sexualité se révèle ainsi être un prétexte important pour aborder la liberté des femmes, leur place dans la société patriarcale, en réclamant leur présence constante dans la culture. De ce point de vue, la vision de l’amour encourage à se pencher sur l’image linguistique du monde chez Duras.

Książka jest próbą spojrzenia z różnych punktów widzenia na pojęcie transgresji w twórczości Marguerite Duras na przykładzie trzech powieści Un Barrage contre le Pacifique, Moderato cantabile i L’Amant, które wyznaczają ewolucję jej świadomości twórczej oraz techniki pisarskiej. Analiza tego zagadnienia – odwołując się zarówno do rzeczywistości społecznej Francji XX wieku, jak i osobistych doświadczeń pisarki – bierze pod uwagę zachowanie kobiecej bohaterki, jej aspiracje, system wartości oraz sposób wypowiedzi. Zamierzeniem pracy jest ukazanie w perspektywie interdyscyplinarnej (uwzględniając aspekt socjologiczny, filozoficzny i antropologiczny) problemu doświadczania kobiecości oraz dyskursu ciała. Cielesność – związana z erotyzmem, zakazem – stanowi narzędzie ekspresji, jest wyrazem wrażliwości. Seksualność stanowi istotny pretekst do rozważań na temat wolności kobiet oraz ich miejsca w patriarchalnym społeczeństwie, domagając się trwałej obecności w kulturze. Analizowana w tym świetle wizja miłości skłania do postawienia pytania o językowy obraz świata w wybranych utworach M. Duras.
Praca jest adresowana do literaturoznawców – wykładowców i studentów filologii romańskiej.