Chińskie ślady w polskich dyskursach współczesnych (STUDIA I MONOGRAFIE NR 552)

W bogato ilustrowanej przykładami książce autorka pokazuje ślady chińskie, które coraz częściej obecne są w polskiej przestrzeni komunikacyjnej. Mogą nimi być pojedyncze wyrazy lub całe teksty poświęcone Państwu Środka. Część pierwsza pracy dotyczy dyskursu akademickiego, druga – artystycznego: malarstwa, literatury oraz poezji zarówno polskiej, jak i chińskiej. Rozważania obejmują rolę kreatywności, piękna i prawdy, a także zagadnienia czasu i niedosłowności w kulturze chińskiej i ich wpływ na kulturę polską. W rozdziałach poświęconych dyskursowi humorystycznemu przedstawia autorka wizerunek Chińczyków wyłaniający się z polskich wystąpień kabaretowych, dowcipów i demotywatorów. W kolejnym opisuje obraz Chin w dyskursie medialnym, bazując na analizie materiałów informacyjnych ukazujących się w prasie, radiu i telewizji. Obecność języka chińskiego w przestrzeni publicznej pokazuje na przykładzie nazw restauracji i tekstów związanych z kinematografią. W ostatnim z rozdziałów mówi o nauczaniu Polaków języka chińskiego oraz zainteresowaniach Chińczyków językiem polskim. W całej publikacji pojawia się tematyka wartości, stylu, dyskursów powiązanych z rozmaitymi typami i gatunkami tekstów – od powieści i wierszy po żarty. Książka napisana jest z perspektywy językoznawczej, a przeznaczona dla filologów, kulturoznawców oraz wszystkich osób zainteresowanych Chinami, stereotypami i humorem.