Iura et leges - między Wschodem a Zachodem

Książka Iura et leges – między Wschodem a Zachodem to zbiór kilku tekstów, które dowodzą, że prawo jest owocem różnych tradycji kulturowych i cywilizacyjnych, a także ich wzajemnych relacji. Nie pretenduje ona do całościowego ujęcia poszczególnych korelacji jurydycznych, a poprzestaje tylko na prezentacji kilku wybranych przykładów. Józef Koredczuk przedmiotem swoich badań czyni kościół ormiański w Polsce w okresie międzywojennym. Praca Jerzego Nikołajewa poświęcona autokefalii dla ukraińskiego prawosławia dotyka napięć pomiędzy wschodem i zachodem prawosławia. Po 1991 r. autokefalia ta była utożsamiana z dążeniem do uzyskania niezależności od Federacji Rosyjskiej. Piotr Sadowski traktuje o relacjach między starożytnymi Chińczykami i Rzymianami. Stanisław Leszek Stadniczeńko wskazuje na człowieka i wspólnotę jako podstawę społecznego procesu jednoczenia państw i narodów na przestrzeni dziejów. Szczególnie uwzględnia przykład Rzeczypospolitej Obojga Narodów i wyznaniowo-religijny aspekt unii lubelskiej. Andrzej Szymański bohaterem swoich dywagacji uczynił Piotra Kosobudzkiego. Łapówka pozwoliła temu żołnierzowi Narodowych Sił Zbrojnych odzyskać wolność. Chociaż Autor, pisząc o korupcji w łódzkim UB, bezpośrednio nie nawiązuje do idei Wschodu i Zachodu, to jednak wskazuje na skrajną rozbieżność pomiędzy uniwersalnym prawem do wolności a stalinowskimi leges. Korelacje rozwiązań prawnych Wschodu i Zachodu, a także związki między prawem współczesnym a prawem rzymskim każą nam myśleć, że nie żyjemy w prawnej, społecznej czy instytucjonalnej próżni. Książka adresowana jest do osób zainteresowanych starożytnością, prawem rzymskim, historią prawa, doktrynami polityczno-prawnymi czy prawem wyznaniowym.