Obrazy dzieciństwa w literaturze francuskiej XX wieku (STUDIA I MONOGRAFIE NR 587)

Monografia zawiera obrazy dzieciństwa w siedmiu słynnych utworach literatury francuskiej i frankofońskiej minionego stulecia, a w nich napięcia i rozterki dziecka usiłującego pojąć świat, wrażliwego na piękno natury, a przede wszystkim na piękno dzieł sztuki ( M. Proust, W stronę Swanna, pierwszej części cyklu W poszukiwaniu straconego czasu), tematy trudne, intymne, dotykające kształtowania się seksualności (A. Gide, Jeżeli nie umiera ziarno…), dominujące matki – apodyktyczna, autorytarna i oschła Hervé Bazina (Żmija w garści) czy bezgranicznie kochająca Romaina Gary‘ego (Obietnica poranka). Mamy tu także obraz dziadka Jeana-Paula Sartre’a, z powodzeniem kształtującego chłopca w miejsce nieobecnego ojca (Słowa), ponure dzieciństwo Georges’a Pereca, naznaczone piętnem holokaustu (W albo wspomnienie z dzieciństwa), któremu przeciwstawione jest dzieciństwo w japońskim środowisku Amelii Nothomb (Metafizyka rur). Istotne prace i ważkie rozważania filozoficzne, antropologiczne, psychologiczne i socjologiczne nt. dzieciństwa, macierzyństwa, ojcostwa, relacji rodzinnych E. Fromma, C. Delsol, F. Dolto, E. Badinter, F. Couchard, C. G. Junga, J. Lacana dopełniają obraz literacki.

Recenzenci uznali, że jest to „książka wartościowa. Mogąca w istotny sposób wzbogacić wiedzę o literaturze francuskiej studentów […], a także innych miłośników literatury” (prof. dr. hab. Michał Mrozowicki ) oraz „ poprzez pierwszeństwo przyznane autentycznym świadectwom nad fikcją literacką zrekonstruować obrazy dzieciństwa reprezentatywne dla kilku pokoleń intelektualistów zachodnioeuropejskich XX stulecia, obrazy interesujące dla miłośnika literatury francuskiej, a zarazem wiarygodne dla pedagoga, psychologa czy socjologa” (prof. dr. hab. Wiesław Malinowski).